Σε μία βράβευση άραγε τι είναι το πρώτο που μετράει; Σίγουρα θα λέγαμε οι διακρίσεις ατομικές και ομαδικές. Το επόμενο θα ήταν σε ποιες ομάδες έπαιξαν μεγάλες ή μικρές. Τελειώνοντας, η σχέση τους με τον σύλλογο που βραβεύονται.
Η Τατιάννα ξεκίνησε από τον Α.Ο.Π.Φ. οπου έπαιξε για έντεκα χρόνια, έχει πάρει Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Νεανίδων με τον Α.Ο.Π.Φ. και ήταν
7η Ολυμπιονίκης του 2004 με την Εθνική Γυναικών. Ο Γιάννης ήταν στην ομάδα του 2002-03 που ανέβηκε Α1(η μεγαλύτερη διάκριση του ανδρικού μπάσκετ) έπαιξε σε κορυφαίες ομάδες οπως Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, ΑΛΜΠΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ και πήρε τη 3η θέση με την Εθνική Ανδρών στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2009.
Αλλά η πρόταση μου προς το Δ.Σ. του Α.Ο.Π.Φ. για τη βράβευση δεν ήταν αποκλειστικά γι’αυτούς τους λόγους.
Ο βασικότερος λόγος ήταν το ήθος τους, τι εκπέμπουν προς τα έξω και πως αισθάνονται για τον σύλλογο.
Ο Γιάννης όπου σταθεί και με όποιον μιλήσει λέει ότι η αγαπημένη του ομάδα είναι το Φάληρο.
Ένας τεράστιος αθλητής που κανένας δεν έχει κάτι κακό να πει.
Ξέρεις τι είναι να έχεις περάσει από ομάδες κολοσσούς κι εσύ να είσαι Φάληρο;
Η δε Τατιάννα μητέρα δύο παιδιών, φιλόλογος
παρακαλώ να συγκινείτε έτσι για το Φαληράκι και να κάνει σαν μωρό παιδί στον αγώνα Παλαιμάχων Αθλητριών;
Λοιπόν το ήθος σας αθλητές κοσμήματα είναι Θείο δώρο.
Υγεία να έχετε για τα 100 χρόνια του συλλόγου.
Σας ευχαριστούμε για όλα. 90 Χρόνια ιστορία του Α.Ο.Π.Φ. (Διονύσης Γκιουλέας)
ΔΕΙΤΕ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΠΑΣΚΕΤ ΤΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
