Όπως όλα τα ωραία, έτσι κι ιστορία του Α.Ο.Π.Φ ξεκινάει με ένα παραμύθι. Ή καλύτερα μ’ έναν θρύλο.
Τι λεει αυτός; Ότι η ομάδα μπάσκετ του ομίλου δημιουργήθηκε το 1924 μετά από έναν αγώνα ποδοσφαίρου με τον Παναθηναϊκό. Οι Φαληριώτες είχαν χάσει με γκολ στο τελευταίο λεπτό κι από το θυμό τους αποφάσισαν να κάψουν τις φανέλες της ομάδας στην παραλία και να ιδρύσουν την ομάδα μπάσκετ.
Από τότε πέρασε πολύς καιρός μέχρι ο Α.Ο.Π.Φ. να κάνει δυναμικά την είσοδο του στον χώρο του μπάσκετ. Για την ακρίβεια θα πρέπει να περιμένει μέχρι την περίοδο 1995-96, όταν και θα φθάσει στον τελικό του Κυπέλλου ΕΣΚΑΝΑ με προπονητή τον Ηλία Ζούρο, αλλά θα χάσει από τον Αλιμο.
Ο χαμένος τελικός από τον Αλιμο, όμως, θα είναι η αρχή της ανοδικής πορείας. Την επόμενη περίοδο με προπονητή τον Γιώργο Βελισσαράκο οι «κυανοκίτρινοι» θα κερδίσουν την άνοδο τους στη Β’ Εθνική. Την ίδια χρονιά θα πάρουν και την ρεβάνς από τον Αλιμο, τον οποίo θα νικήσουν στον τελικό του Κυπέλλου ΕΣΚΑΝΑ.
Στη Β’ Εθνική η ομάδα θα μείνει μόνο ένα χρόνο καθώς υπό τις οδηγίες του Μάνου Μανουσέλη, αυτή τη φορά, θα έρθει και δεύτερη συνεχόμενη άνοδος και η Α2 Κατηγορία θα γίνει πραγματικότητα. Την ίδια περίοδο ο Α.Ο.Π.Φ. θα φθάσει μέχρι τους «8» του Κυπέλλου Ελλάδος όπου θα αποκλειστεί από τον Αρη στο «Αλεξάνδρειο» με 76-48. Οι δύο ομάδες θα ξανασυναντηθούν στη διοργάνωση την περίοδο 2000-01. Ο Αρης στη φάση των «16» θα επιβληθεί με 91-85 του Π. Φαλήρου του Νίκου Καραγιάννη.
Τις δύο επόμενες χρονιές η ομάδα θα πραγματοποιήσει εξαιρετικές εμφανίσεις και θα τερματίσει και τις δύο φορές στην 5η θέση. Το τιμόνι της θα κρατάει στα χέρια του ο Κώστας Σορώτος.
Με αυτόν στην τεχνική ηγεσία ο Α.Ο.Π.Φ θα φθάσει στη μεγαλύτερη στιγμή της ιστορίας του. Την περίοδο 2002-03 θα τερματίσει δεύτερος πίσω από τον Απόλλωνα Πατρών και θα κερδίσει την άνοδο του στην Α1 Κατηγορία. Δυστυχώς, όμως, λόγω οικονομικών προβλημάτων η συμμετοχή στα σαλόνια του ελληνικού μπάσκετ δε θα έρθει ποτέ.
Αυτή είναι και η τελευταία χρονιά που η ομάδα θα αγωνιστεί στη φυσική της έδρα, το «Ρέστειο», το οποίο θα γκρεμιστεί λόγω των προετοιμασιών για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.
Δύο χρόνια αργότερα θα έρθει κι ο υποβιβασμός από την Α2 Κατηγορία. Ο Α.Ο.Π.Φ. θα τερματίσει στην προτελευταία θέση πάνω από τον ΔΑΣΑΛ και θα υποβιβαστεί στη Β’ Εθνική.
Πάνω, όμως, που όλα έδειχναν δυσοίωνα για το μέλλον, η ομάδα γεννήθηκε από τις στάχτες της. Η σκληρή δουλειά παικτών και προπονητικού επιτελείου υπό την καθοδήγηση και πάλι του Κώστα Σορώτου έχουν ως αποτέλεσμα την κατάκτηση του πρωταθλήματος με τρεις βαθμούς διαφορά από το δεύτερο Ιωνικό Λαμίας. Μάλιστα θα το κάνει και με ρεκόρ νικών (23-7).
Την επόμενη αγωνιστική περίοδο η ομάδα μπάσκετ του Παλαιού Φαλήρου θα βρεθεί να αντιμετωπίζει το φάσμα του υποβιβασμού και της επιστροφής στην Β’ Εθνική. Ενα καταπληκτικό σερί νικών στις τελευταίες αγωνιστικές, με σημαντικότερη αυτή μέσα στο Ρέθυμνο, θα κρατήσει την ομάδα στην Α2.
Κάτι που δεν κατέστη δυνατό να γίνει την επόμενη χρονιά. Ο Δημήτρης Τσολάκης έχει πάρει πια τη θέση του Κώστα Σορώτου και το ρόστερ έχει σημαντικές αλλαγές. Παρά το καλό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα τα πράγματα θα εξελιχθούν πολύ άσχημα και ο υποβιβασμός θα είναι αναπόφευκτος.
Πλέον με την ομάδα στη Β’ Εθνική η διοίκηση του ΑΟΠΦ θα πάρει τη γενναία απόφαση να μην προχωρήσει στη δημιουργία μίας ανταγωνιστικής και ακριβής ομάδας, αλλά να την στελεχώσει με νεαρούς αθλητικούς προερχόμενους από το εφηβικό τμήμα του συλλόγου. Στόχος να μπορέσει να μειώσει, όσο ήταν δυνατό τα χρέη που βάρυναν το τμήμα. Ο υποβιβασμός στη Γ’ Εθνική είναι σκληρός, αλλά μία καλύτερη μέρα ανατέλλει…
