Π. ΧΛΕΝΤΖΟΣ (1) : Ένας σπουδαίος επικοντιστής του Μεσοπολέμου που αγωνίστηκε με τα χρώματα του ΑΟΠΦ : 4 Πανελλήνια ρεκόρ, 7ος στους Ολυμπιακούς του 1932
(Συμπληρωματικές πληροφορίες σε σχέση με την ανάρτηση του Ν. Μουρατίδη από τα ΝΕΑ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΣΤΙΒΟΥ)
Αγωνιζόταν σαν Pete Chlentzos (Πέτρος Χλέντζος). Γεννήθηκε στο Oakland της Καλιφόρνια στις ΗΠΑ το 1909 και οι γονείς του ήταν μετανάστες από τα Κύθηρα. Σαν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Southern California ήταν μέλος της ομάδας στίβου και κέρδισε το 1930 και 1931 τον τίτλο του πρωταθλητή του Πανεπιστημιακού Πρωταθλήματος ΗΠΑ. Το 1932 δεν κατάφερε να προκριθεί στα trials της ομάδας των ΗΠΑ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες αλλά λόγω της ελληνικής καταγωγής του έλαβε μέρος με την Ελληνική Ολυμπιακή ομάδα. Πήρε την 7η θέση στον τελικό με άλμα 3,75 μ.
Athletics at the 1932 Summer Olympics – Men’s pole vault
1. William Miller USA 4,31 OR
2. Shuhei Nishida JPN 4,30
3. George Jefferson USA 4,20
4. William Graber USA 4,15
5. Shizuo Mochizuki JPN 4,00
6. Lucio de Castro BRA 3,90
7. Peter Chlentzos GRE 3,75
Carlos Joel Nelli BRA nm
Το 1935 προετοιμαζόταν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του επόμενου έτους στο Βερολίνο και ήλθε στην Ελλάδα, όπου έμεινε για αρκετούς μήνες, γράφτηκε στον ΑΟΠΦ και έλαβε μέρος σε πολλούς αγώνες κάνοντας 4 φορές Πανελλήνιο Ρεκόρ στο άλμα επί κοντώ: 3,85μ. στις 18/8, 3,87μ. την 1/9, 3,95μ. στις 15/9 και τελικά 4,015μ. στο Παναθηναϊκό Στάδιο στις 15/10. Ήταν ο πρώτος Έλληνας που ξεπέρασε τα 4 μέτρα. Το ατομικό του ρεκόρ ήταν 4,16 στην Αμερική αλλά δεν αναγνωρίσθηκε στην Ελλάδα. Την ίδια εποχή πήρε την 1η θέση στους Βαλκανικούς Αγώνες στην Κων/πολη με άλμα 3,70. Το ρεκόρ του έμεινε ακατάρριπτο για 15 χρόνια.
Το 1936 δεν πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου, λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης μετά το Κραχ στις ΗΠΑ, που τον υποχρέωσε να ψάξει για δουλειά, και εγκατέλειψε την αθλητική του καριέρα. Μετά από αυτό εργάστηκε σαν καθηγητής ιστορίας σε σχολεία, σαν προπονητής στο στίβο και στο αμερικάνικο ποδόσφαιρο, υπηρέτησε ως λοχαγός στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου ήταν γυμναστής στην αεροπορία, και συνέχισε να εργάζεται στην εκπαίδευση και στον αθλητισμό στις ΗΠΑ μέχρι τα βαθιά του γεράματα. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας του 2004, σε ηλικία 95 ετών, έλαβε μέρος στη λαμπαδηδρομία και ήλθε στην Αθήνα σαν επίσημος προσκεκλημένος, όπου τιμήθηκε για την αθλητική του προσφορά από το Δήμο Αθηναίων. Πέθανε το 2006.
