Η κολύμβηση του ΑΟΠΦ στην Ολυμπιάδα στο ΡΙΟ με τον Οδυσσέα Μελαδίνη

Μετά από περιπλάνηση μερικών μηνών σε διάφορα μίτινγκ, ο Οδυσσέας Μελαδίνης βρήκε την Ιθάκη του στην Αμβέρσα. Ο 25χρονος κολυμβητής δεν έχει στο μυαλό του τίποτε άλλο, πέρα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.

του Άκη Ιωακείμογλου

Τα όριο των Ολυμπιακών Αγώνων και του παγκοσμίου πρωταθλήματος στα 50μ. ελεύθερο αποτελούσαν τους μεγαλύτερους φετινούς στόχους για τον Οδυσσέα Μελαδίνη, τουλάχιστον στο πρώτο μισό της σεζόν, από τη στιγμή που η πρόκριση στο Καζάν επιτεύχθηκε. Αυτή η πρόκριση ήρθε βέβαια από το 100άρι ελεύθερο, αφού το 50άρι δεν του… καθόταν. Χθες στην Αμβέρσα, απέδειξε στον εαυτό του κυρίως ότι μπορεί να κολυμπήσει και πιο κάτω, κάνοντας χρόνο 22.25, που του δίνει το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς του Ρίο.

«Αισθάνομαι πολύ περίεργα. Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμη. Το κυνηγούσα από το χειμερινό πρωτάθλημα. Πίστευα πως θα έρθει νωρίτερα. Το σημαντικό για μένα ενόψει παγκοσμίου πρωταθλήματος είναι πως με ανεβάζει ψυχολογικά, μιας και είμαι αθλητής ψυχολογίας», τόνισε στο Sportsfeed ο Μελαδίνης, που έπιασε το όριο και στο σούπερ καπ (22.27), όμως δεν μέτρησε αφού ο αγώνας ήταν ανεπίσημος. Εκείνη η επίδοση του έδωσε νέα ψυχολογική ώθηση. «Τόσο καιρό πιστεύω ότι κολυμπούσα με την πλάτη στον τοίχο και μετά από κάθε αποτυχημένη προσπάθεια σε αγώνες-στόχους, απογοητευόμουν περισσότερο. Όταν είδα το χρόνο στο σούπερ καπ, το σημαντικό για μένα ήταν πώς πίστευα ότι θα τον ξανακάνω. Πίστευα πως στον επόμενο αγώνα-στόχο θα το πετύχαινα», συνέχισε ο κολυμβητής του Α.Ο.Παλαιού Φαλήρου.

Όσο για την πρώτη αντίδραση μετά τη χθεσινή του κούρσα; «Όταν το είδα δεν το πίστευα. Είχα μείνει πολύ πίσω στην εκκίνηση και υπολόγιζα πως χρόνος μου θα ήταν κοντά στον πρωινό (22.40)», είπε ο Μελαδίνης, ενώ στις σκέψεις του για τη συνέχεια υπάρχει ένα πράγμα: «Δουλειά, δουλειά, δουλειά. Μπορώ να αφοσιωθώ και να δουλέψω από εδώ και πέρα με απόλυτη ηρεμία». Σε αυτή τη δύσκολη και γεμάτη αγωνίες πορεία είχε βέβαια αρκετά στηρίγματα. «Θέλω να ευχαριστήσω την οικογένειά μου, που είναι πάντα δίπλα μου και με στηρίζει σε ό,τι κι αν κάνω, το σύλλογό μου το Παλαιό Φάληρο και ιδιαίτερα τον Κώστα Βραχλιώτη, που σε τέτοιους δύσκολους καιρούς με στηρίζει οικονομικά, τον προπονητή μου Παναγιώτη Βελέντζα (στη φωτογραφία δεξιά), που είναι δεύτερος πατέρας για μένα, την ψυχολόγο μου Ειρήνη Καρακασίδου, που με έχει βοηθήσει πολύ στο ψυχολογικό κομμάτι, τον γιατρό μου Δημήτρη Αντωνακάκη, τη μικροβιολόγο Έρη Σγουράκη, τους παλιούς μου προπονητές, Στέργιο Συλαίο και Γιώργο Χουζούρη, που ήταν αυτοί που με ανέδειξαν και όλους αυτούς που πιστεύουν σε μένα, φίλους, συναθλητές και άλλους αξιόλογους ανθρώπους του χώρου μας», κατέληξε ο τέταρτος Έλληνας κολυμβητής, που εξασφάλισε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.