Με δύο τρόπους μπορεί να ερμηνευθεί και ν’ αξιολογηθεί η εμφάνιση των αθλητών και αθλητριών του Α.Ο.Π.Φ. στο πρωτάθλημα Ελλάδος (Νότιος όμιλος) της κατηγορίας Κ16 (παμπαίδες – παγκορασίδες Α’), το οποίο διεξήχθη στην Χαλκίδα. Ο ένας είναι να κάνουμε «ψυχρά» την σύγκριση με την βαθμολογία του περσινού και να θεωρήσουμε ότι ο σύλλογος υστέρησε. Ο άλλος, να την αναλύσουμε εις βάθος. Από την ανάλυση αυτή θα προκύψουν μερικά ελπιδοφόρα στοιχεία και μηνύματα, αλλά και προβληματισμός.
Το 2023 ο Α.Ο.Π.Φ συνέλεξε 27 βαθμούς. Τους 20 από μία αθλήτρια, την Αλεξάνδρα Τσερνόβα, που νίκησε στην δισκοβολία και αναδείχθηκε 2η στην σφυροβολία (στις 18 Ιουλίου θ’ αγωνισθεί στο πρωτάθλημα Ευρώπης των Κ18 στην σφυροβολία) και τους 7 από την Γεωργία Ζαφείρη. Τέλος. Μηδέν στ’ αγόρια.
Εφέτος στο «σακούλι» μπήκαν 14 βαθμοί από πέντε παιδιά. Τρία αγόρια και δύο κορίτσια. Στους παμπαίδες ο σύλλογος μάζεψε 10 βαθμούς. Από το μηδέν, η πρόοδος είναι εμφανής. Τι συνέβη στις παγκορασίδες; Έλειψε μια αθλήτρια – πρωταγωνίστρια.
Το θετικό είναι ότι σχεδόν όσοι αγωνίσθηκαν πραγματοποίησαν ελπιδοφόρες εμφανίσεις, βελτιώνοντας τ’ ατομικά τους ρεκόρ.
Πρωταγωνιστής, βαθμολογικά, ήταν ο Νίκος Βαλάρης (2009). Βελτίωσε δύο φορές το ρεκόρ στα 150μ. Με 17”58 στον προκριματικό και με 17”56 στον τελικό, όπου τερμάτισε 4ος. Ο αθλητής του Βλαδίμηρου Ντεκάιλο προοδεύει συνεχώς. Από το αγώνισμα αυτό έδωσε 7 βαθμούς.
Η Βιβή Ζιάκα (2009) -κι αυτή του Βλαδίμηρου- έτρεξε εξαιρετικά. Και στα 80μ. μ’ εμπόδια και στην μικτή σκυταλοδρομία 4Χ200μ. Στα εμπόδια κατέρριψε δις το ρεκόρ της. Με 13”08 στον προκριματικό και με 12”69 στον τελικό, όπου αναδείχθηκε 8η, προσφέροντας 3 βαθμούς. Στο ίδιο αγώνισμα η Ρέα Αδάμη (2009) σημείωσε ατομικό ρεκόρ με 13”72 και κατετάγη 19η, μη βαθμολογηθείσα, παρότι πέρασε το όριο βαθμολόγησης. Και τούτο, διότι δεν πήρε θέση στην 16άδα.
Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε ο Ραφαήλ Πάγκαλης (2009), δικαιώνοντας τον προπονητή του, Παναγιώτη Χαραμή. Έτρεξε πρώτη φορά 2.000μ. στιπλ (εμπόδια, αλλά χωρίς λίμνη γι’ αυτήν την κατηγορία) πέτυχε 7’08”68, τερμάτισε 9ος και έδωσε δύο σχεδόν ανέλπιστους βαθμούς. Ας αφήσει το ποδόσφαιρο και ας επικεντρωθεί, αθλητικά, στον στίβο.
Η ομάδα 4Χ200, με τον Βασίλη Κολαξή (2010), τις Αδάμη και Ζιάκα και τον Βαλάρη, κατόρθωσε ν’ αναδειχθεί 11η, στις 36, με 1’45”91, χρόνο πολύ καλύτερο από όσα είχε πετύχει η τετράδα (με την Δήμητρα Νικολάκη αντί της Αδάμη), που έτρεξε στο διασυλλογικό πρωτάθλημα. Τα παιδιά πρόσφεραν δύο βαθμούς, άρα μισό ο καθένας.
Ο Κολαξής με 1’38”63, πέρασε το όριο βαθμολόγησης στα 600μ., αλλά κατετάγη 18ος και δεν βαθμολογήθηκε.
Αντιθέτως, ο Αναστάσης Ινταρετζιάν (2009) δεν έδωσε βαθμούς παρότι ήταν 7ος στο άλμα εις ύψος. Όμως, έμεινε στο 1,55μ. και το όριο ήταν 1,60μ.
Η Αγάπη Βαμβακά (2010) πήγε έχοντας περάσει μια μεγάλη ίωση. Έκανε ό,τι μπορούσε στα 80μ. Κατετάγη 36η στις 67, με 11”33 (άνεμος αντίθετος 1μ.). Μπράβο της και μόνο που αγωνίσθηκε. Θ’ ανήκει στην κατηγορία και του χρόνου. Μπορεί να διακριθεί.
Δεν έτρεξε στα 300μ. μ’ εμπόδια η Δήμητρα Νικολάκη (2010), λόγω τραυματισμού στο ένα γόνατο. Και το 2025 θα μπορεί να μετέχει στην Κ16. Άρα, στο χέρι της είναι να πετύχει όσα μπορεί…
Συμπερασματικά: Ελπιδοφόρα μηνύματα εστάλησαν. Αλλά:
* Οι Βαλάρης, Ζιάκα, Πάγκαλης, Αδάμη και Ινταρετζιάν το 2025 αλλάζουν κατηγορία. Συνεπώς, πρέπει ν’ αντικατασταθούν από άλλα παιδιά. Από τα μικρότερα.
*Απαιτείται δουλειά και σοβαρότητα από όλους. Και τους προπονητές και τα παιδιά. Και συνέπεια.
*Αναγκαία είναι και η καλή συνεργασία των υπευθύνων του τμήματος και των προπονητών με τους γονείς, ειδικά όσους έχουν αθλητές ή αθλήτριες στην αγωνιστική ομάδα. Πρέπει κι αυτοί να συνειδητοποιήσουν ότι τα παιδιά τους θα έχουν κάποιες αγωνιστικές υποχρεώσεις…
