Πέρσι, στο δεύτερο δέκαθλο της ζωής του, ο Γιάννης Ζαννιάς (2003) κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο πανελλήνιο πρωτάθλημα της κατηγορίας Κ23 (Νέοι) και ήταν 11ος στη γενική κατάταξη Ανδρών – Νέων. Εφέτος, στο τέταρτο δέκαθλό του, απολύτως συνεπής στο ραντεβού του με το πανελλήνιο βάθρο των Νέων, ανέβηκε ένα σκαλοπάτι (2ος), ενώ στην γενική κατάταξη… εκτοξεύθηκε: 5ος, με σπουδαίο ατομικό ρεκόρ, 6.362 βαθμούς. Βελτίωσε το προηγούμενο κατά…. 577 βαθμούς. Πρόσφερε, έτσι, συνολικά από το δέκαθλο, 19 βαθμούς στον Α.Ο.Π.Φ. Τους 11 στην Κ23 και τους υπόλοιπους στους Άνδρες. Πρέπει δε, να προσθέσουμε και τους 5 που είχε δώσει νωρίτερα από τα 110μ. μ’ εμπόδια, όπου είχε καταταγεί 8ος στους Νέους. Τεράστια, συνεπώς, η προσφορά του: 16 βαθμοί στην Κ23 και 8 στους Άνδρες.
Εντυπωσιακό είναι και το γεγονός ότι κατέρριψε τρία επί μέρους ατομικά ρεκόρ (ύψος, 400μ., μ’ εκπληκτική επίδοση, και 110μ. μ’ εμπόδια), ισοφάρισε ένα (επί κοντώ), ενώ στο μήκος πέτυχε με διαφορά την καλύτερη επίδοσή του σε δέκαθλο. Φυσικά, ο αθλητής του Βλαδίμηρου Ντεκάιλο εντυπωσίασε ξανά στα 1.500μ., όπου ήταν 1ος με χρόνο διεθνούς επιπέδου.
Οι επιδόσεις του και οι βαθμοί του στα επί μέρους αγωνίσματα ήταν:
100μ.: 11”79 (693), μήκος: 6,42μ. (679), σφαιροβολία: 10,55μ. (519) ύψος: 1,78μ. (610), 400μ.: 50”01 (814), 110μ. μ’ εμπόδια: 15”92 (742), δισκοβολία: 32,75μ. (519), επί κοντώ: 3,90μ. (590), ακοντισμός: 41,44μ. (463), 1.500μ.: 4’31”72 (733).
Το ρεκόρ συλλόγου (6.437 βαθμοί) του Γιάννη Λεκατσά παραμένει ακλόνητο από το… 1977, όταν ο σπουδαίος αυτός αθλητής κατέκτησε το δεύτερο από τα τρία χάλκινα μετάλλια, που είχε πάρει σε πρωταθλήματα Ελλάδος ανδρών. Να επισημάνουμε ότι τότε δεν διεξαγόταν πρωτάθλημα Νέων. Αν υπήρχε και αυτή η ειδική κατάταξη, ο Λεκατσάς θα είχε αναδειχθεί 1ος το 1977 και 2ος το 1976…
Συγκρινόμενες οι επιδόσεις του Ζαννιά μ’ εκείνες του Λεκατσά, όταν οι δύο σημείωσαν τα ρεκόρ τους, υστερούν σ’ επτά αγωνίσματα: 100μ. μήκος, σφαιροβολία, ύψος, 110μ. μ’ εμπόδια, δισκοβολία και ακοντισμό. Οι μόλις 75 βαθμοί που χωρίζουν τα δύο ρεκόρ εξηγούνται από την τεράστια διαφορά που έχει η επίδοση του Ζαννιά στα 1.500μ. (214 βαθμοί) και την μεγάλη στα 400μ. (121) και στο επί κοντώ (108).
Ιδού και οι επιδόσεις (και οι βαθμοί) του Λεκατσά, προσαρμοσμένες στην ισχύουσα βαθμολογία και με μετατροπή των χρόνων, που είχαν σημειωθεί με χρονόμετρο χειρός, στην ηλεκτρονική χρονομέτρηση, βάσει των κανονισμών:
11”2 ή 11”44 (765) – 6,69μ. (741) – 13,10μ. (673) – 1,80μ. (627) – 52”6 ή 52”74 (693) – 15”3 ή 15”54 (785) – 40,32μ. (671) – 3,50μ. (482) – 42,70μ. (481) – 5’07”2 (519).
Με την βαθμολογία που ίσχυε το 1977, οι βαθμοί του Λεκατσά ήταν 6.639. Με την αναπροσαρμογή του 1984 έπεσε στους 6.437.
Αν ο σύγχρονος Γιάννης συνεχίσει την σταδιακή του βελτίωση και καταφέρει να «φτιάξει» έστω λίγο τις ρίψεις του, τότε το ρεκόρ του Γιάννη του παρελθόντος θ’ αποτελέσει… παρελθόν. «Ες αύριον (το 2025) τα σπουδαία», λοιπόν…
Ο Γιάννης Ζαννιάς στο βάθρο των νικητών, μαζί με τον 1ο της κατηγορίας Κ23, Κώστα Καραγιαννίδη.
Ο Γιάννης Λεκατσάς (όρθιος, δεύτερος από αριστερά) σε φωτογραφία του 1970, στο πρωτάθλημα των παίδων, στο ιστορικό στάδιο «Καραϊσκάκη»
