Μαθήματα για τη ζωή παραδίδει ο αθλητισμός. Γι’ αυτό τον λόγο ο αγώνας αυτός καθ’ αυτός είναι πιο σημαντικός από τις νίκες, τα μετάλλια, τα ρεκόρ. Και, με δεδομένο ότι ισχύει το σοφό, «ουδέν κακόν αμιγές καλού», πρέπει μέσα σε κάθε αρνητικό να σκάβουμε βαθιά ώστε να εξορύσσουμε τα θετικά.
Τούτο πρέπει να πράξει η 16χρονη, Αλεξάνδρα Τσερνόβα μετά τα όσα συνέβησαν στον προκριματικό της σφυροβολίας στο πανελλήνιο πρωτάθλημα Κ18 (παίδων – κορασίδων). Έχοντας ξεπεράσει σε προηγούμενο αγώνα το όριο για το πρωτάθλημα Ευρώπης της κατηγορίας της, με 60,85μ., επίδοση που την κατατάσσει στην κορυφή των Ελληνίδων για το τρέχον έτος, θεώρησε, όπως παραδέχτηκε, ότι θα προκρινόταν στον τελικό «όπως και νάχει». Αλλά… Τα όσα έγιναν τα έχουμε ήδη περιγράψει στο προηγούμενο κείμενο.
Οι αποτυχίες συχνά είναι σημαντικότερες από τις επιτυχίες. Σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής -όχι μόνο στον αθλητισμό. Μέσω αυτών αντλούμε μαθήματα. Για τούτο, σε πολλές περιπτώσεις, αποδεικνύονται ωφελιμότερες.
Αυτό που πρέπει να έμαθε η Αλεξάνδρα, είναι ότι στον αθλητισμό δεν υπάρχουν βεβαιότητες. Θα το διαπίστωσε με οδυνηρό τρόπο στην Πάτρα. Φάνηκε, άλλωστε, από τα όσα ενθαρρυντικά μας είπε αρκετές ώρες μετά τον αγώνα, όταν ηρέμησε:
«Ήταν εμπειρία. Στο μέλλον θα μπαίνω στον αγώνα συγκεντρωμένη, δεν θα λέω ότι θα περάσω σίγουρα».
Είμαστε βέβαιοι…
